Μαυρίλα σε τούτες τις ψυχές που έδυσε ο "Ήλιος" για πάντα...

Ζωντανεύουν και πάλι οι θύμησες, μαύρες αναμνήσεις... ήμουνα 14 χρονών κι όμως δεν έχω ξεχάσει την ανατριχίλα που με διαπερνούσε όταν ακούστηκε ότι ένα κυπριακό αεροσκάφος έχασε την επικοινωνία με τον πύργο ελέγχου.  Θυμάμαι ακόμα τους γονείς μου και ειδικά τον πατέρα μου να ιδρώνει, να γίνεται άσπρος σαν πανί... απόλυτη σιγή παντού... βλέπαμε τους συγγενείς που είχαν ήδη πάει στο αεροδρόμιο και περίμεναν μια λέξη, κάτι να πιαστούν, να ηρεμήσουν... ποιος να πιστέψει τούτο που συνέβαινε, ποιος ανθρώπινος νους να το χωρέσει, ποια ψυχή να το αντέξει...

Σπίτια που δεν άνοιξαν ποτέ,  κρεβάτια που δεν στρώθηκαν ποτέ, γλάστρες που δεν ποτίστηκαν ποτέ, δέντρα που δεν στολίστηκαν ποτέ... Άνθρωποι στη ζωή χωρίς χαμόγελο, να προσπαθούν να γελάσουν και να μην μπορούν, ντυμένοι στα μαύρα, και δεν είναι τα ρούχα μα η ψυχή η μαυρισμένη. Η γεμάτη ακόμα αδικία, πίκρα, ανήσυχη που αναζητά δικαιοσύνη... μα που να την βρει σε ένα κόσμο που νικάει πάντα το χρήμα.  Όλα ίδια, κάθε μέρα η ελπίδα να ανοίξουν τα μάτια και να ήταν ένας εφιάλτης, να ακούσουν το γέλιο των παιδιών τους, των εγγονών τους... να ανοίγει η πόρτα και να μπαίνουν όλοι μέσα, να κάνουν όσα έκαναν μέχρι την προηγούμενη της μαύρης εκείνης μέρας. Πως να πιστέψεις μετά στην ελπίδα όταν αυτοί που αγαπάς δεν είναι στη ζωή και έχει φύγει και η δική σου ζωή; Μια κενότητα, να περιμένεις τη λύτρωση και να ξέρεις πως είναι η επιστροφή τους, να κλαις από αγανάκτηση για τους ενόχους.  Να παρακαλάς όσο ζουν ήσυχο ύπνο να μην κάνουν, 121 ψυχές χάθηκαν τόσο άδικα και να ξέρεις πως η απληστία των ανθρώπων αν αυτοί λέγονται άνθρωποι έβαλε πάνω από την ανθρώπινη ζωή το χρήμα.  Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στον άνθρωπο είναι να θάβει το παιδί του, μια μάνα να βάζει στο χώμα το σπλάχνο της, ένα κομμάτι απ'την ψυχή της.  Όταν φέρνεις στη ζωή ένα παιδί ξαναγεννιέσαι μαζί του, ξαναζείς όλα τα στάδια της ζωής, γεμίζεις με όνειρα, γεμίζεις με ζωή... κι έρχονται σε μια στιγμή και σου τα παίρνουν όλα. Οι ψυχές όμως δεν πεθαίνουν, οι 121 αγγέλοι είναι στη Βασιλεία Του, εκπέμπουν εκείνη την δύναμη που βρίσκουν οι συγγενείς τους να ανοίγουν τα μάτια το πρωί. Eσείς κύριοι ένοχοι τούτο να μην ξεχνάτε, πως Αυτή η ζωή, η αληθινή, είναι αιώνια και εκεί η Δικαιοσύνη βασιλεύει!!